اخلاق حرفهای خشت اول
اخلاق حرفهای خشت اول
توجه به رعایت اخلاق حرفهای لزوما نیازمند به وقوع پیوستن اتفاق خاصی که باعث پدید آمدن انقلاب و تحولی ناگهانی در تحریک وجدان حرفهای متخصصان باشد، ندارد.اگر هم داشته باشد برای بیدار کردن این دغدغه در اذهان مهندسان ساخت و ساز کشور، زلزله بم یا حتی لحظهای اندیشیدن به فجایع احتمالی ناشی از زلزلهای در تهران و حومهاش، کافی است تا هر انسان کارگزار و موثری در این حرفه، رعایت این لازم را برخود واجب بداند.چرا که گاهی خطایی کوچک میتواند خسارات جانی و مالی را بر مصرفکننده محصول و خدمات متحمل کند.
جدا از این حس وجدان انسانی، عامل مهم دیگری که امروزه متخصصین امر ساختمان را به بها دادن هرچه بیشتر به اخلاق کاری سوق میدهد، پدیدآمدن این دانش جمعی در میان مهندسان است که آنها نقش کلیدی و تعیینکنندهای در ساختن جامعهای سالم و ارزشمند و تحقق یافتن آرمانشهر انسانها دارند.هر گامی که در این راستا برداشته شود، از ضرری جلوگیری میشود و حتی باعث ماندگاری بیشتر بناها و سازهها و بالطبع باعث هویت یافتن و نیز رونق روزافزون، میشود. هر یک از اینها در حکم قدمی جلو در رسیدن به محیط آرمانی شهرمان است.در جوامع پیشرفته آموزش اخلاق حرفهای در برنامههای تحصیلی دانشکدههای مهندسی گنجانده شده است و این مهم در پرسشنامههای عضویت و صدور مجوزهای مختلف از طرف سازمانهای حرفهای مهندسی نیز مورد توجه قرار میگیرد.هر شرکتی میبایست، در جهت اتخاذ برنامه اخلاقی، اقدام به تدوین آییننامه اخلاقی مطابق با اساسنامه و ویژگیهای آن تشکیلات نماید.گام بعدی، تعلیم افراد حرفهای در زمینه تعبیر، تفسیر و اجرای آییننامههای مزبور است. پرداختن به اخلاق هر چند در ادوار زمانی مختلفی مورد توجه مقطعی قرار گرفته، اما ویژگی خاص این دوره تاکید بیشتر بر پرورش توانایی و مهارت داوری فردی در اجرای آییننامههای اخلاقی و ارزیابی شخصی در موقعیتهای مختلف است، به طوری که بحث دانش و عمل به موارد اخلاقی، ضرورتی همچون هر کدام دیگر از موارد تخصصی حرفه به شمار میآید و هر مهندسی میباید به آن تسلط کامل داشته باشد. ضمن این که وجود چارچوبها و دستورالعملهای تفصیلی، امکان پیدایش برداشتهای متفاوت مهندسان را از حدود و مفاد مسوولیتهای خود از میان میبرد.در ایران، سازمانی که میتواند به طور رسمی، رسیدگی، نظارت و تقویت اخلاق حرفهای را در میان متولیان ساخت و ساز کشور بر عهده گیرد، سازمان نظام مهندسی کشور است که هم از نظر تعریف وجودی و هم از لحاظ وظایف قانونی قابلیت ارائه راهکاری برای توسعه این ارزش در نظام مهندسی کشور را دارد. نیاز جدی در این حیطه را تنها این سازمان با همکاری موسسهای چون انستیتو ملی اختلاق مهندسی میتواند جوابگو باشد. هر چند این نیاز نه به دلیل نبود قوانین مربوطه که هم به دلیل کمبود یا نقص این قوانین و هم به دلیل بیتوجهی و عدم ضمانت اجرایی درباره رعایت اخلاق حرفهای است. تبیین دقیق، آموزش کامل و نظارت پیگیر از سوی ارگانها و سازمانهای متولی میتواند راهگشای گسترش این رفتار مسوولانه در میان جامعه مهندسان کشورمان باشد.
- ۹۰/۰۹/۲۹