مبانی طراحی صنعتی
مبانی طراحی صنعتی
مبانی طراحی صنعتی
مبانی طراحی صنعتیباید گفت که آن چه در شماره های قبل ذکرش رفت خلاصه ای بود از تعریف طراحی و مفهوم طراحی صنعتی. امروزه روز در دنیا، طراحی صنعتی آن قدر گسترده شده و وسعت یافته است که گرفتن تخصص در هر گرایشی و با هر درجه ای سالها تحقیق و طرح زدن و سختی می خواهد. نوشته های من در این ده شماره بیشتر تکیه بر اصول تئوریک مبانی طراحی صنعتی خواهد کرد و اصول و راهکارهای عملی را نمی توان در این شماره ها به بحث گذاشت. از آن جایی که بنا بر تجربه ی کوچکی که از اطرافیانم به دست آوردم، دریافتم که دانشجویان این رشته عموما در مبحث تاریخ و مکاتب طراحی صنعتی با مشکل مواجه اند و از آن جایی که این رشته هنوز دوران جوانی خود را در ایران پشت سر می گذارد بنا بر این استادان محترم نیز از مباحث روز، استایل ها و مکاتب پیشرو بی اطلاع بوده و دانشجویان را در اقیانوس بی انتهای اینترنت بی خط و چراغ رها می کنند. و دانشجو از پس جستجو های مدام آخر به یکی دو تصویر و چند خط نوشته و مفهوم کلی بسنده می کند.پس در خلال مباحث گریزی هم به تاریخ طراحی صنعتی خواهم زد.
در زمینه ارائه اطلاعات در این کشور خوب کار هایی هم شده است. تالار گفتگوی طراحی صنعتی که توسط دانشگاه هنر اسلامی تبریز و به همت علیرضا پور محمدی راه اندازی شد که هنوز البته خام و بیشتر یک کانال ارتباطی لینک گذاری است تا کانالی برای بحث و مجادله. یا وبلاگ های خُرد دیگری که سال به سال به روز نمی شود و عموما با مطالب سطحی ( و در بعضی مواقع زیر پا گذاشتن حق مالکیت معنوی! ) بیشتر شبیه باز کردن مسئولیتی از سر است که کسی از آن ها نخواسته به زور انجام دهند!
مطالب این وبلاگ بیشتر از جزوه ی استاد مردآویز نجفی وام گرفته شده است که ذکر نام او در اینجا ضروری است و ادای احترام به جای خالی او در ایران. من سعادت حضور در کلاس هاشان را نداشتم اما به یاری دوستان و شاگردانش توانستم حدودی از آموزه هایش را به دست آورم. و ان چه از طراحی و مبانی ان فرا گرفتم به واسطه ی همین اموزش غیر مستقیم ایشان بوده است.
آن چه در مبانی طراحی صنعتی مطرح می شود اصول و بنیان هایی است که یک طراح با توجه به ان اصول مفهوم مورد نظر خود را تا حد تولید انبود پیش می برد. در واقع با یادگیری مبانی طراحی صنعتی طراح می تواند سیستم طراحی هدفمند خود را به سرانجام برساند، ورودی های خود را به سیستمی تحویل دهد که برگرفته از آن اصول بتواند هماهنگ و به بهترین شکل خروجی های هدف را باز نمایاند.
شئی هنری و شئی صنعتی
در این میان می بایست دریافت که بارزترین نمود تفاوت یک شئی صنعتی با یک شئی هنری در تولید انبوه آن است.شئی صنعتی به مرور زمان جایگاه خود را در میان مردم از دست می دهد.قدیمی می شود . شاید متضاد با ارزش های دوران ما بعد تولیدش شود و چه بسا یک عنصر زائد و دور ریختنی به حساب آید. اما از طرفی دیگر همین شئی صنعتی می تواند با گذشت زمان بسیار و ایجاد حسی نوستالژیک در ذهن و روان هم نسلان خود که روزگاری با آن زیسته اند شئی ای عتیقه و نایاب محسوب شود و ارزش هنری در میان توده مردم به خود بگیرد.
در شماره بعد که ۱۰ روز دیگر ارائه خواهد شد به بررسی تفاوت هنرمند دست ساز و طراح صنعتی خواهم پرداخت و گریزی کوچک به نشانه شناسی و نظریه ارتباطی هنر خواهم زد.
